Krajobraz pomiędzy dawnymi zamkami granicznymi w Mikulowie i we Falkensteinu była w przeszłości jednym, wspólnym obszarem.
Lokalizacja znajduje się około 4 km na południowy wschod od centrum miasta Mikulowa, na wzniesieniu zwanym ‘’Cichą wyspą” (dawniej: Poprtz Insel). Na dzisiejszym półwyspie, częściowo otoczonym stawem „ Nový “( Nowy), można dostrzec dawny letni pałac Letohradek, przebudowany następnie na pałac myśliwski.
Wyjątkowosć dzisiejszego krajobrazu na granicy południowej Morawy i Dolnej Austrii wytwarzały, i do dziś wytwarzają nie tylko miasta, ale również rezerwaty przyrody morawskiej i austriackiej części Pawlowskich wzgórz i Podpalawi, parki krajobrazowe Lednicko- waltickiego areału jak również, egzystencja obszernego krajobrazu kulturowego pomiędzy Mikulowem i Wiedniem.
W okresie pomiędzy 11, a 13 wiekiem cały ten obszar stał się własnością panów feudalnych, a silna historyczna więź utrzymana została aż do drugiej wojny światowej. Rozmaita mozaika wyjątkowych pamiątek, połączona z rozwojem krajobrazu od dawnych czasów do chwili obecnej została zachowana po obu stronach morawsko- austriackiej granicy.
Tereny pomiędzy Wiedniem, a Mikulowem zawdzięczają swe bogactwo ekonomiczne przede wszystkim dzięki wyjątkowym wpływom potencjału finansowego ówczesnych właścicieli- rodów szlacheckich Dietrichsteinów, Liechtensteinów, Funfkirchenów, Sinzendorfów, Harrachów i wielu innych. Przedstawiciele tych rodów byli członkami bogatej arystokracji austriacko- węgierskiej monarchii, większosć z nich była ze sobą wzajemnie spokrewniona i posiadała rozległe majatki ziemskie po obu stronach granicy. Ich bogactwo, kulturowy świadopogląd, ambicje i inne ponadczasowe wartości, łącznie z wpływem zdrowej rywalizacji, na trwało zapisały się w obraz tutejszego krajobrazu.
